Το σχέδιο νόμου για τον αιγιαλό είναι ένας ακόμα κρίκος που έρχεται να προστεθεί στην αλυσίδα των πρόσφατων νομοθετημάτων τα οποία οδηγούν τη χώρα εκτός βιώσιμης ανάπτυξης και εκτός Κράτους Δικαίου.

Μετά τη δημόσια γη, τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό και τις διαδικασίες περιβαλλοντικής αδειοδότησης, στο βωμό της «ανάπτυξης» θυσιάζεται ήδη και το πολυτιμότερο τμήμα της κοινόχρηστης δημόσιας γης, δηλ. ο αιγιαλός και οι παράκτιες και παραλίμνιες περιοχές. Και είναι βέβαιο ότι η καταστροφή αυτή θα συνεχιστεί, όσο η οικονομική ανάπτυξη εξακολουθεί να ταυτίζεται με την αλόγιστη και ανεπανόρθωτη απώλεια του φυσικού κεφαλαίου της χώρας.

Είναι δε εξίσου τραγικό ότι, στην προσπάθεια να αποκτήσει το νομοσχέδιο και κάποιο «λαϊκό έρεισμα», οι καταπατητές αιγιαλών επιβραβεύονται για την επιμονή και υπομονή τους. Οποιοσδήποτε περαιτέρω σχολιασμός θα προσέδιδε στο προτεινόμενο νομοσχέδιο την περιωπή κανόνος δικαίου, την οποία, ακόμα και αν τελικά ψηφιστεί -πράγμα που απευχόμαστε- τυπικώς μόνο, αλλά ουδέποτε ουσιαστικώς, θα αποκτήσει.

Info@environ-sustain.gr