Σε έξι πυργόσπιτα της Καστοριάς και του Άργους Ορεστικού είναι αφιερωμένο το άρθρο. Τα κτήρια αυτά ανεγέρθηκαν την περίοδο 1920-1940, έχουν εκλεκτικιστικά χαρακτηριστικά, πυργοειδή διάταξη με νεογοτθικές αναφορές, του λεγόμενου "ελληνοελβετικού" ρυθμού.

Η αδιάσπαστη ιστορία της Λάρνακας (αρχαίο Κίτιο), μιας πολυάνθρωπης πόλης με ένα πολύ σημαντικό λιμάνι, καλύπτει μία περίοδο 4.000 χρόνων. Αυτό το σπάνιο ιστορικό φαινόμενο χάρισε στην πόλη μοναδικά αρχιτεκτονικά κατάλοιπα, μνημεία και αρχιτεκτονικούς ρυθμούς. Καθώς η πόλη κτίζεται και ξανακτίζεται για τέσσερις χιλιετίες χάθηκαν πολλά κτήρια συμπεριλαμβάνοντας μερικά της νεότερης αρχιτεκτονικής κληρονομιάς. Τα τελευταία θυσιάστηκαν στο βωμό της σύγχρονης ανάπτυξης, προτού το κυπριακό κράτος προλάβει να τα προστατέψει με νόμους.

Η Παλιά πόλη της Ρόδου αποτελεί μνημειακό αρχιτεκτονικό σύνολο παγκόσμιας ιστορικής σημασίας. Έχει κηρυχθεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημειακό συγκρότημα το 1960 από το Υπουργείο Πολιτισμού και ως πόλη Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς το 1988 από την Unesco. Η ανεκτίμητη πολιτιστική της αξία δεν αφορά μόνο μονωμένα κτίρια, αλλά ολόκληρο τον τειχισμένο οικισμό σαν σύνολο.

Στο πυκνοδομημένο περιβάλλον του λεκανοπεδίου της Αττικής υπάρχουν ακόμη περιοχές, ελεύθεροι χώροι και χώροι πρασίνου στους οποίους ζει ένας σημαντικός αριθμός πουλιών. Οι βασικοί αυτοί αστικοί βιότοποι είναι ο Υμηττός, ο Λυκαβηττός, το Αττικό Άλσος, ο Φαληρικός Όρμος, ο ευρύτερος χώρος της Ακρόπολης, ο Εθνικός Κήπος, το Πάρκο «Αντώνης Τρίτσης» κ.ά.